Αγιογραφία της Παναγίας το Ρόδον το Αμάραντον ζωγραφισμένη. Είναι όλη χειροποίητη.

Διαστάσεις Πλάτος 24εκ Χ Ύψος 24εκ Χ Πάχος ξύλου 2,5εκ.

Λίγα λόγια για την αγιογραφία της Παναγίας το Ρόδον το Αμάραντον:

Η ιστορία της εικόνας Παναγίας «Ρόδον Αμάραντον» ξεκινά περίπου το έτος 1890 μ.Χ. σύμφωνα με τις μαρτυρίες των παλαιών κατοίκων της περιοχής του Πειραιά. Συγκεκριμένα, κάποιος ψαράς ανέσυρε μία παλαιά εικόνα από τα βράχια της Πειραϊκής, η οποία εικόνιζε την Παναγία να κρατά τον Χριστό, κρατώντας στο χέρι ένα «Ρόδον».

Το γεγονός αυτό γνωστοποιήθηκε αμέσως στην περιοχή. Μια θεοσεβούμενη οικογένεια, ονομαζόμενη Κατσαρού, είχε την επιθυμία να προσφέρει «οίκον» για τη στέγαση της εικόνας της Παναγίας και με ιδία πρωτοβουλία έκτισε ιδιωτικό παρεκκλήσιο, στο οποίο έδωσε το όνομα Παναγία «Ρόδον Αμάραντον». Εκεί στεγάσθηκε η παλαιά αυτή εικόνα και λατρεύτηκε από τους κατοίκους της περιοχής.

Το Ρόδον το Αμάραντον ή αλλιώς το Ρόδον της Ιεριχούς, ή το Ρόδον της Παναγίας, ή το Αθάνατο Ρόδον της Νεκρανάστασης είναι ένα φυτό που συμβολίζει την αιωνιότητα και το άφθαρτο, αθάνατο της ψυχής! Ο απόστολος Παύλος λέγει «Χριστού ευωδία εσμέν τω Θεώ εν τοις σωζομένοις» (Β’ Κορ. 2,15), δηλαδή ο Χριστός είναι «Το Ρόδον Το Αμάραντον» και όσοι πλησιάζουν τον Χριστό αισθάνονται μία ουράνια ευωδία.

Αγιογραφία του Αγίου Στυλιανού ζωγραφισμένη. Είναι όλη χειροποίητη.

Διαστάσεις: Πλάτος 30εκ Χ Ύψος 40εκ Χ Πάχος ξύλου 2εκ. 

Λίγα λόγια για τον Άγιο Στυλιανό:

Οι ιστορικές πληροφορίες που διαθέτουμε για τον βίο του είναι πενιχρότατες. Γεννήθηκε στην Αδριανούπολη Παφλαγονίας της Μικράς Ασίας. Μόλις ενηλικιώθηκε, μοίρασε την πατρική του περιουσία στους φτωχούς και έζησε σε ερημικό τόπο με νηστεία και επίμονη άσκηση μέσα σε σπήλαιο. Απέκτησε, με τα χρόνια, φήμη κυρίως για την θαυματουργή του προσευχή που βοηθούσε πολλές γυναίκες όταν δεν τεκνοποιούσαν. Έτσι ο Άγιος καθιερώθηκε ως προστάτης των νηπίων και θεραπευτής των παιδικών ασθενειών. Πέθανε στην Παφλαγονία, άγνωστο πότε. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 26 Νοεμβρίου.

Αγιογραφία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ ζωγραφισμένη. Είναι όλη χειροποίητη. Διαστάσεις: Πλάτος 60εκ. Χ Ύψος 80εκ Χ Πάχος ξύλου 2,5εκ. 

Λίγα λόγια για τον Αρχάγγελο Μιχαήλ:

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι ο μόνος που αναφέρεται ως αρχάγγελος στην Αγία Γραφή. Επίσης, ονομάζεται «ένας των πρώτων αρχόντων» και «άρχων».[2] Το όνομά του σημαίνει «Ποιος (Είναι) Όμοιος Θεού;» Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάζονται συνήθως με σπαθί ή σκήπτρο στο δεξί χέρι, σύμβολο της εξουσίας που τους χάρισε ο Θεός. Στο αριστερό χέρι κρατούν πολλές φορές μια σφαίρα που συμβολίζει τον κόσμο. Κατά την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, ανήκουν μαζί με τον Γαβριήλ στο δεύτερο από τα εννέα τάγματα ασωμάτων και εορτάζονται στις 8 Νοεμβρίου.[7] Επίσης γιορτάζει και στις 6 Σεπτεμβρίου. Είναι ο προστάτης Άγιος των Βρυξελλών και του Κιέβου.

Αγιογραφία της Παναγίας το Ρόδον το Αμάραντον ζωγραφισμένη. Είναι όλη χειροποίητη.

Διαστάσεις: Ύψος 40εκ Χ Πλάτος 25εκ. Χ Πάχος ξύλου 3εκ.

Λίγα λόγια για την αγιογραφία της Παναγίας το Ρόδον το Αμάραντον:

Η ιστορία της εικόνας Παναγίας «Ρόδον Αμάραντον» ξεκινά περίπου το έτος 1890 μ.Χ. σύμφωνα με τις μαρτυρίες των παλαιών κατοίκων της περιοχής του Πειραιά. Συγκεκριμένα, κάποιος ψαράς ανέσυρε μία παλαιά εικόνα από τα βράχια της Πειραϊκής, η οποία εικόνιζε την Παναγία να κρατά τον Χριστό, κρατώντας στο χέρι ένα «Ρόδον».

Το γεγονός αυτό γνωστοποιήθηκε αμέσως στην περιοχή. Μια θεοσεβούμενη οικογένεια, ονομαζόμενη Κατσαρού, είχε την επιθυμία να προσφέρει «οίκον» για τη στέγαση της εικόνας της Παναγίας και με ιδία πρωτοβουλία έκτισε ιδιωτικό παρεκκλήσιο, στο οποίο έδωσε το όνομα Παναγία «Ρόδον Αμάραντον». Εκεί στεγάσθηκε η παλαιά αυτή εικόνα και λατρεύτηκε από τους κατοίκους της περιοχής.

Το Ρόδον το Αμάραντον ή αλλιώς το Ρόδον της Ιεριχούς, ή το Ρόδον της Παναγίας, ή το Αθάνατο Ρόδον της Νεκρανάστασης είναι ένα φυτό που συμβολίζει την αιωνιότητα και το άφθαρτο, αθάνατο της ψυχής! Ο απόστολος Παύλος λέγει «Χριστού ευωδία εσμέν τω Θεώ εν τοις σωζομένοις» (Β’ Κορ. 2,15), δηλαδή ο Χριστός είναι «Το Ρόδον Το Αμάραντον» και όσοι πλησιάζουν τον Χριστό αισθάνονται μία ουράνια ευωδία.

Αγιογραφία του Αγίου Γεωργίου του Νεαπολίτη ζωγραφισμένη. Είναι όλη χειροποίητη.

Διαστάσεις: Πλάτος 20,5εκ Χ Ύψος 28εκ Χ Πάχος ξύλου 1εκ.

Λίγα λόγια για τον Άγιο Γεώργιο τον Νεαπολίτη:

Ο Άγιος Γεώργιος ήταν Ιερέας και καταγόταν από τη Νεάπολη της Μικράς Ασίας, που τούρκικα λέγεται «Νέβ Σεχήρ». Διέπρεπε σαν εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου στη Νεάπολη «ἐν ἀληθείᾳ καὶ ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ, πορευόμενος ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτος».Κατά το 1797 μ.Χ. προσκλήθηκε από τους χριστιανούς του χωρίου Μαλακωτή να Ιερουργήσει, αναπληρώνοντας τον εφημέριο τους, που τον καταδίωκαν οι Τούρκοι. Ο Ιερέας Γεώργιος ευχαρίστως δέχτηκε και αναχώρησε για το χωριό. Ξαφνικά όμως, κοντά στη θέση «Κόμπια-Ντερέ», συνελήφθη από εξαγριωμένους βοσκούς Τούρκους, οι όποιοι τον λήστεψαν, τον βασάνισαν και τελικά τον αποκεφάλισαν.Το Λείψανο του Νεομάρτυρα Γεωργίου ανακομίσθηκε «σῶον καί ἀκέραιον καί ἄφθαρτον καί πλῆρες οὐρανίου εὐωδίας καί χάριτος», μετά από εμφάνισή του «ἐν ὀράματι εἰς τινα γυναῖκα χήραν, εὐλαβῆ καί φοβουμένην τόν Θεόν». Αρχικά φυλάχθηκε στην κατοικία του συνεφημερίου του, Νεοφύτου, και μετά τον θάνατό του στον ενοριακό ναό της Νεαπόλεως. Εκεί το προσκύνησαν και «οἱ ἀείμνηστοι Μητροπολῖται Καισαρείας Παϊσιος, Κλεόβουλος καί Ἰωάννης, οἵτινες τακτικῶς ἤρχοντο εἰς Νεάπολιν καί ἐθαύμαζον καί ὡμολόγουν τήν χάριν τήν ὁποίαν ἔλαβεν παρά Θεοῦ, ἀναδειχθείς θαυματουργός». Μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922 μ.Χ., το Ιερό Λείψανο μεταφέρθηκε στην Ελλάδα (με την ευκαιρία της ανταλλαγής των πληθυσμών, το 1924 μ.Χ.), από τον τότε εφημέριο Νεαπόλεως Αρχιμανδρίτη Ιγνάτιο και κατατέθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Ευσταθίου Περισσού Αττικής, όπου και σήμερα φυλάσσεται, σε αρίστη κατάσταση.

Αγιογραφία του Αγίου Ευθυμίου με την τεχνική του decoupage.

Διαστάσεις: Πλάτος 20εκ Χ Ύψος 26εκ Χ Πάχος ξύλου 2εκ.

Λίγα λόγια για τον Άγιο Ευθύμιο:

Ο Άγιος Ευθύμιος ο Μέγας (377 – 20 Ιανουαρίου 473) (στην επίσημη αγιολογία Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας) ήταν αββάς στην περιοχή της Παλαιστίνης, και τιμάται ως άγιος και στην Ρωμαιοκαθολική και στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο Ευθύμιος γεννήθηκε στη Μελιτηνή της Μικράς Αρμενίας. Σύμφωνα με τη Χριστιανική παράδοση, οι γονείς του Παύλος και Διονυσία που ήταν άτεκνοι, είχαν παρακαλέσει για να αποκτήσουν ένα γιο στην εκκλησία του Άγιου Πολύευκτου στην Μελιτηνή[1], και έδωσαν σ’ αυτόν το όνομα Ευθύμιο από τη μεγάλη χαρά και αγαλλίαση που προκάλεσε η εκπλήρωση των προσευχών τους. Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 20 Ιανουαρίου (2 Φεβρουαρίου στο Παλαιό Ημερολόγιο), την ημέρα του θανάτου του.

Αγιογραφία του Αγίου Αντωνίου με την τεχνική του decoupage.

Διαστάσεις: Πλάτος 20εκ Χ Ύψος 26εκ Χ Πάχος ξύλου 2εκ.

Λίγα λόγια για τον Άγιο Αντώνιο :

Ο Μέγας Αντώνιος είναι Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ο πρώτος ασκητής του Χριστιανισμού, που θεμελίωσε τον υγιή Μοναχισμό. Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού μέχρι και την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου και των παιδιών του. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το έζησε ως ασκητής στην έρημο και πέθανε στις 17 Ιανουαρίου του 356, οπότε και εορτάζεται η μνήμη του από τις Λουθηρανικές, τις Αγγλικανικές, τις Καθολικές και τις Ορθόδοξες εκκλησίες, όπου θεωρείται άγιος.

Αγιογραφία της Παναγίας με τα 7 σπαθιά με την τεχνική του decoupage.

Διαστάσεις: Πλάτος 20εκ Χ Ύψος 26εκ Χ Πάχος ξύλου 2εκ.

Λίγα λόγια για την αγιογραφία της Παναγίας με τα 7 σπαθία:

Η θαυματουργή εικόνα «Η Απολύσασα τας Σκληράς Καρδίας» έχει την χάρη να προστατεύει όποιον την επικαλείται, να σταματάει κάθε κακό που τον απειλεί όχι μόνο ένα πιστό αλλά και όλη την οικογένεια.
Απεικονίζεται η Παναγία γλυκύτατη, σε νεαρή ηλικία, με τρεις λόγχες στον δεξιό ώμο και τρεις στον αριστερό, οι οποίες συγκρατιούνται από τα χέρια της. Η ΈΒΔΟΜΗ – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΛΟΓΧΗ και μοναδική με τη λαβή προς τα κάτω, εφάπτεται ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ μεταξύ των χεριών της Παναγίας σημαδεύοντας και εξουδετερώνοντας την ΚΟΙΝΗ ΕΣΤΙΑ των έξι λογχών.
Η σημασία της κάθε μίας από τις έξι λόγχες είναι η κατανίκηση μιας εκδήλωσης του «πονηρού» :
1η : ΜΑΓΕΙΑ, αρνητικές επιρροές- πειρασμοί.
2η : ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ –ψυχικές και ψυχολογικές διαταραχές.
3η : Προβλήματα σε σχέση με το ΓΑΜΟ, τη ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ και τα ΠΑΙΔΙΑ.
4η : ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΥΜΦΟΡΕΣ (ατυχήματα, κίνδυνοι από ταξίδια κλπ)
5η : ΒΑΣΚΑΝΙΑ, ΓΛΩΣΣΟΦΑΓΙΑ, ΚΑΚΟ ΜΑΤΙ, ΚΑΤΑΡΑ.
6η : ΠΛΑΝΕΣ, ΑΔΙΚΙΕΣ και ΑΠΑΤΕΣ πάσης φύσης.

Αγιογραφία της Παναγίας της Γιάτρισσας με την τεχνική του decoupage.

Διαστάσεις: Πλάτος 20εκ Χ Ύψος 26εκ Χ Πάχος ξύλου 2εκ.

Λίγα λόγια για την αγιογραφία της Παναγίας της Γιάτρισσας:

Η φοβερή ιστορία της Αγίας εικόνας της Παναγίας της Γιάτρισσας στο Λουτράκι έχει ως εξής: Κάθε καλοκαίρι ερχόταν στο Λουτράκι για ιαματικά λουτρά μια γυναίκα ονόματι Μαρία, η οποία ήταν μαία. Έμενε στο σπίτι της Μαρίας Σώκου, με την οποία είχε φιλικές σχέσεις. Η Μαρία, όταν πήγε να προσκυνήσει στους Αγίους Τόπους, έφερε ένα δώρο στη Μαρία Σώκου, την εικόνα της Παναγίας με βρέφος το Χριστό στην αριστερή της πλευρά. Πίσω στα Ιεροσόλυμα, ο πωλητής είχε πει στη Μαρία, να δώσει την εικόνα σε Θεοσεβείς ανθρώπους, που να πιστεύουν σ’ αυτήν, να της ανάβουν κεριά και το καντήλι της να καιει μέρα και νύχτα, διότι είναι θαυματουργή εικόνα. Η Μαρία όλα αυτά τα είπε στη Μαρία Σώκου. Ακόμη της είπε ότι μετά από 20 μέρες από την παράδοση της Αγίας εικόνας θα πεθάνει, όπως και έγινε. Η εικόνα ήλθε στα χέρια της Σώκου το 1928. Η ευλάβεια των κατοίκων του Λουτρακίου, αλλά και ξένων με το χρόνο μεγάλωνε. Τότε σκέφτηκαν να κάνουν μια εκκλησία. Έτσι, δημιουργήθηκε μία επιτροπή με τη βοήθεια του τότε Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Κορινθίας Δαμασκηνού και των δωρητών, και έκτισαν σε οικόπεδο που τους προσέφερε ο Ιωάννης Μάρρας απέναντι από την σημερινή εκκλησία τον πρώτο ναό της Παναγίας της Γιάτρισσας. Την ονομασία «Παναγία Γιάτρισσα» την έλαβε λόγω των θαυμάτων που επιτέλεσε. Παναγία η Γιάτρισσα ονομάζεται και το μοναστήρι που βρίσκεται στον Ταϋγετο σε υψόμετρο 1100 μέτρων, και γιορτάζει ανήμερα του Γενεσίου της Θεοτόκου. Στην μονή υπάρχει η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και αγίασμα.

Αγιογραφία της Αγίας Άννας με την τεχνική του decoupage.

Διαστάσεις: Πλάτος 20εκ Χ Ύψος 26εκ Χ Πάχος ξύλου 2εκ.

Λίγα λόγια για την Αγία Άννα:

Η Αγία Άννα, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση, ήταν η μητέρα της Μαρίας, της μητέρας του Ιησού Χριστού. Το εξελληνισμένο όνομα Άννα προέρχεται από το εβραϊκό Χάνα που σημαίνει «εύνοια, χάρη».Το όνομα της Αγίας Άννας καθώς και του συζύγου της Ιωακείμ αναφέρονται μόνο σε απόκρυφα ευαγγέλια όπως για παράδειγμα το Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου^[1]. Τιμάται στις 9 Δεκεμβρίου.

Αγιογραφία του Ιησού Χριστού του Νυμφιου με την τεχνική του decoupage σε ξυλόγλυπτο.

Διαστάσεις: Πλάτος 21εκ Χ Ύψος 15εκ Χ Πάχος ξύλου 1εκ. 

Λίγα λόγια για την αγιογραφία του Ιησού Νυμφίου:

«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός, και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα. Ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθείς, ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς και της βασιλείας έξω κλεισθείς. Αλλά ανάνηψον κράζουσα· Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς».Στα νέα ελληνικά, το τροπάριο λέει (κάπως ελεύθερα):«Δείτε, έρχεται ο Γαμπρός (Νυμφίος) καταμεσίς της νύχτας, και καλότυχος ο δούλος, που θα τον βρει ξύπνιο, αλλά ανάξιος εκείνος που θα πιαστεί στον ύπνο. Πρόσεχε λοιπόν, ψυχή μου, μην αφεθείς στον ύπνο, για να μην παραδοθείς στο θάνατο και κλειστείς έξω από τη βασιλεία. Αλλά σύνελθε και φώναξε: Είσαι Άγιος, Άγιος, Άγιος, Θεέ μας, μέσω της Θεοτόκου ελέησέ μας».Ποια είναι η σημασία αυτού του τροπαρίου;Οι στίχοι παραπέμπουν σε δύο παραβολές, δηλαδή ιστορίες με κάποιο νόημα που είπε ο Χριστός. Η πρώτη φράση προέρχεται από την παραβολή των δέκα παρθένων (κατά Ματθαίον, κεφ. 25, στίχοι 1-13). Λέει ότι δέκα κορίτσια είχαν βγει να προϋπαντήσουν το γαμπρό σε κάποιο γάμο. Όμως εκείνος άργησε και αποκοιμήθηκαν. Και καταμεσίς της νύχτας ακούστηκε φωνή: «Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται!». Οι κοπέλες ξύπνησαν, αλλά «οι λαμπάδες τους» έσβηναν. Οι πέντε απ’ αυτές (οι «φρόνιμες» = συνετές) είχαν μαζί τους λάδι και ανανέωσαν τη φλόγα, αλλά οι άλλες πέντε (οι «μωρές» = επιπόλαιες) δεν είχαν. Έτσι, μέχρι να βρουν να αγοράσουν, ο Γαμπρός μπήκε στο σπίτι του γάμου, έκλεισε η πόρτα και έμειναν απ’ έξω. Όπως φαίνεται στα λόγια του Χριστού, ο γαμπρός της ιστορίας συμβολίζει το Χριστό, που όλοι περιμένουμε τη Δευτέρα Παρουσία Του, αλλά αυτή καθυστερεί. Θα έρθει ξαφνικά («μέσα στη νύχτα») και τότε κάποιοι θα είναι έτοιμοι να εμφανιστούν μπροστά Του, γιατί θα είναι καλοί άνθρωποι, ενώ κάποιοι άλλοι θα είναι ανέτοιμοι (επειδή φέρθηκαν ανόητα και δε φρόντισαν να καθαρίσουν την καρδιά τους) και θα μείνουν έξω από «το γάμο», δηλαδή τη βασιλεία του Θεού (τον παράδεισο).

Αγιογραφία του Ιησού Χριστού του Νυμφίου με την τεχνική του decoupage. Διαστάσεις: Ύψος 40εκ. Χ Πλάτος 31εκ Χ Πάχος ξύλου 2,5εκ..

Λίγα λόγια για την αγιογραφία του Ιησού Νυμφίου:

«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός, και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα. Ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθείς, ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς και της βασιλείας έξω κλεισθείς. Αλλά ανάνηψον κράζουσα· Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς».Στα νέα ελληνικά, το τροπάριο λέει (κάπως ελεύθερα):«Δείτε, έρχεται ο Γαμπρός (Νυμφίος) καταμεσίς της νύχτας, και καλότυχος ο δούλος, που θα τον βρει ξύπνιο, αλλά ανάξιος εκείνος που θα πιαστεί στον ύπνο. Πρόσεχε λοιπόν, ψυχή μου, μην αφεθείς στον ύπνο, για να μην παραδοθείς στο θάνατο και κλειστείς έξω από τη βασιλεία. Αλλά σύνελθε και φώναξε: Είσαι Άγιος, Άγιος, Άγιος, Θεέ μας, μέσω της Θεοτόκου ελέησέ μας».Ποια είναι η σημασία αυτού του τροπαρίου; Οι στίχοι παραπέμπουν σε δύο παραβολές, δηλαδή ιστορίες με κάποιο νόημα που είπε ο Χριστός. Η πρώτη φράση προέρχεται από την παραβολή των δέκα παρθένων (κατά Ματθαίον, κεφ. 25, στίχοι 1-13). Λέει ότι δέκα κορίτσια είχαν βγει να προϋπαντήσουν το γαμπρό σε κάποιο γάμο. Όμως εκείνος άργησε και αποκοιμήθηκαν. Και καταμεσίς της νύχτας ακούστηκε φωνή: «Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται!». Οι κοπέλες ξύπνησαν, αλλά «οι λαμπάδες τους» έσβηναν. Οι πέντε απ’ αυτές (οι «φρόνιμες» = συνετές) είχαν μαζί τους λάδι και ανανέωσαν τη φλόγα, αλλά οι άλλες πέντε (οι «μωρές» = επιπόλαιες) δεν είχαν. Έτσι, μέχρι να βρουν να αγοράσουν, ο Γαμπρός μπήκε στο σπίτι του γάμου, έκλεισε η πόρτα και έμειναν απ’ έξω.Όπως φαίνεται στα λόγια του Χριστού, ο γαμπρός της ιστορίας συμβολίζει το Χριστό, που όλοι περιμένουμε τη Δευτέρα Παρουσία Του, αλλά αυτή καθυστερεί. Θα έρθει ξαφνικά («μέσα στη νύχτα») και τότε κάποιοι θα είναι έτοιμοι να εμφανιστούν μπροστά Του, γιατί θα είναι καλοί άνθρωποι, ενώ κάποιοι άλλοι θα είναι ανέτοιμοι (επειδή φέρθηκαν ανόητα και δε φρόντισαν να καθαρίσουν την καρδιά τους) και θα μείνουν έξω από «το γάμο», δηλαδή τη βασιλεία του Θεού (τον παράδεισο).